دو کس رنج بیهوده بردند و سعیِ بی فایده کردند:
علم آموزی در گلستان سعدی
دو کس رنج بیهوده بردند و سعیِ بی فایده کردند:
یکی آن که اندوخت و نخورد و دیگر آنکه آموخت و نکرد.
علم چندان که بیشتر خوانی چون عمل در تو نیست نادانی
هر که علم خواند و عمل نکرد، بدان مانَد که گاو رانَد و تخم نیفشانَد.
یکی را گفتند: عالِم بی عمل به چه مانَد؟ گفت: به زنبورِ بی عسل.