سخنرانی تحلیلی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره قیام پانزده خرداد
بازخوانی بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌های نمازجمعه‌ی تهران در تاریخ 14 خرداد 1361
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمد لله ربّ العالمین. الحمد لله القاصم الجبارین، مبیر الظالمین،
مدرک الحاربین، نکال الظالمین، صریخ المستصرخین، موضع حاجات الطالبین و
معتمد المؤمنین. و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا و حبیب قلوبنا
ابی‌القاسم محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین المنتجبین الهداة المهدیین
المعصومین المکرٌمین، سیّما بقیّة الله فی الأرضین.
الّلهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات و المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات و اغفر لشهدائنا الابرار الاخیار.
الّلهم صلّ علی ائمّة المسلمین و حماة المستضعفین و هداة المؤمنین.
قال الله الحکیم فی کتابه: «هو الذی ایّدک بنصره و بالمؤمنین، لو انفقت
ما فی الأرض جمیعاً، ما ألّفت بین قلوبهم و لکن الله ألّف بینهم»(۱)
و قال تعالی «یا ایّها النّبىّ حسبک الله و من اتّبعک من المؤمنین.»(۲)
دفعه‌ی گذشته‌ای که پس از ماه‌ها توفیق شرکت در این اجتماع عظیم الهی و
مردمی دست داد، مصادف با آستانه‌ی عید بود و خداوند آن عید را با عیدهای
متوالی دیگر، چه در صحنه‌های نبرد و چه در میدان فعالیت‌های داخلی همراه
کرد. این دفعه مصادف با سالگرد خاطره‌ی پرشکوه نیمه‌ی خرداد است. نیمه‌ی
خرداد هم اگر چه به اعتباری یک عزای فراموش نشدنی است، اما به اعتباری یک
عید فراموش نشدنی و تاریخ‌ساز است.
