آقای کیا رستمی حق دارد که نفهمد!
سخنان سخیف آقای کیارستمی در خصوص دفاع مقدس انسان را به این فکر وامیدارد که یک فرد تا چه حد میتواند با اصیل ترین آموزه های زندگی انسانی بیگانه باشد
کیارستمی: ... تو به هیجان آوردی و احمدپورهای دیگر رفتند در جنگ و کشته شدند و حالا پس از سال‌ها میشود راجع به آن‌ها فکر کرد که آن‌ها چطوری از بین رفتند. در جنگی که هیچ مفهومی نداشت!
گروه بصیرتی صالحین؛ سخنان سخیف آقای کیارستمی در خصوص دفاع مقدس انسان را به این فکر وامیدارد که یک فرد تا چه حد میتواند با اصیل ترین آموزه های زندگی انسانی بیگانه باشد، و همچنین معلوم میشود که این بیگانگی ربطی به شهرت و عواملی از این دست ندارد و شاید مناسب ترین واژگان را در خصوص سخنان کیارستمی این بیت شعر بیان کند که:
من از روئیدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس کس نمی گردد از این بالا نشستنها
آنچه که آقای کیارستمی آن را بی مفهوم خوانده اند ، روزگاری مانند سمی مهلک از طریق دیوانه ای اجیر شده وارد ایران نوپا شد، در مقابل حمله ای که فقط از حیث نیروی انسانی و سرباز بیش از 15 کشور در آن حضور داشتند و داعیه داران ابرقدرتی در شرق و غرب عالم با همه توان در آن شرکت کردند ، ایستادند انسانهایی که مانندشان را نه در زمین که در آسمانها هم نمی توان جست . انسانهایی که مفهوم انسانی زیستن و مفهوم زیر بار ذلت زندگی نکردن را با همه وجود درک کرده بودند و حاضر شدند جور بی تفاوتیها و نافهمیهای دیگران را نیز به دوش بکشند و مانند خرازیها با آنکه یک دست در عملیاتی دادند باز در جبهه ی مقابله با ذلت و سیاهی حاضر شوند و مانند باکریها با همه خانواده جاوید الاثر گردند.
آری اگر همت حاج ابراهیم برای کیارستمی مفهوم ندارد و صداقت بروجردی از سطح فهم ایشان بالاتر است جای تعجب ندارد ، چرا که همت کیارستمی در جیره خواری از جشنواره هایی مانند کن است و خوش خدمتی به داورانی که در اوج دفاع مقدس بدنبال برجسته کردن فیلمهای ضد استقامت و مقاومت بودند. کیارستمی حق دارد که عظمت کاوه را نبیند و شجاعت کاظمی را نفهمد ، چرا که هالیوود یهودی آمال و آرزوی اوست .
عرصه دفاع مقدس اگر هنوز با همه مفاهیم و ارزشهای خود در دنیا به نمایش گذاشته نشده مانعی نداشته جز فهم کوتاه امثال عباس کیارستمی ها که اوج و بلندای آنرا نمی فهمند و خفاش اگر نخواهد خورشید را ببیند ناچار است که روز را نبیند و شب پره شکار کند. گاهی انسان شرم میکند آنگاه که در دانشگاه های اروپایی شیوه های فرماندهی غیوران دفاع مقدس به عنوان الگوهای برتر دفاعی تدریس میشود و در آنجا مفهوم می یابد اما در داخل افرادی هستند که اساسا مفهومی برای آن قائل نیستند. شاید نوشتن و پاسخ دادن به امثال کیارستمی اشتباهی باشد که نباید مرتکب شد ، شاید بی محلی و نشنیدن سخنان افرادی مانند او رعایت اصل قرآنی : "وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا" و هنگامی که جاهلان با آنان با جهل خود سخن میگویند با سلامی جهلشان را بی پاسخ میگذارند- فرقان 63 – باشد . لیکن نه برای پاسخ به او که برای بازخوانی مقدسات مردم شریف ایران اسلامی که 8سال جانانه با خون و جان مقاومت کردند و گوش خود را بر یاوه ها بستند خوبست روزهای حماسه و خون مرورشود. روزهایی که دشمن آنگاه که ناغافل به ایران حمله کرد نه به خاک که به ناموس ایران رحم نکرد ، روزهایی که دشمن برای تضعیف روحیه رزمندگان بانویی را با وضعی شرم آور برسر دار کرد و چند غیور جان دادند و ناموس را حفظ کردند. روزگار کانالهای قیر داغ و ضد هوایی هایی که نفر میزدند. روزگار بمباران شهرها و مردم بی سلاح و روزگار دفاع از دین و ایمان.
آقای کیارستمی اگر دین و ایمان برایتان مفهومی ندارد که ندارد، اگر خاک و میهن در لیست مفاهیم اهمیت دار شما نیست که نیست ، کاش مفهوم ناموس و حفظ آن را درک میکردید، کاش در سال های 60 و 61 مدتی را نه در خط مقدم که در اهواز زندگی میکردید و یا کتاب "دا" و "پایی که جاماند" را لااقل تورق میکردید. اینهمه بیگانگی با مفاهیم انسانی عجیب بود اگر یادمان میرفت که هدف افرادی مانند شما غربی شدن و قلاده ی بردگی غرب به گردن آویختن است .
آنچه از کیارستمی سرزد را قوه قضاییه به عنوان عدلیه ی انقلاب اسلامی که هنوز در آن مادران و پدران شهدای گمنام منتظر برگشت پیکر فرزندان خود هستند باید جدی بگیرد و از حق جانبازان شیمیایی و قطع نخایی که روزی هزار بار تا شهادت میروند و بر میگردند دفاع کند و هنرمندان متعهد باید یک صدا و یک دست در مقابل اندیشه ی منحطی که امروز از زبان یاوه سرای کیارستمی بیرون زده ، تا فردا چه کسی طامات ببافد بایستند و نشاندهند که عرصه ی مقاومت و عرصه نبرد با دشمنان دین و ایران هنوز سربازانی دارد به بلندی همت حاج ابراهیم همت و عظمت کلهر و معنویت برونسی و علم آوینی.
