قیس بن مسهر صیداوى سفیر ایمان و رشادت

قیس بن مسهر صیداوى سفیر ایمان و رشادت  
هنگامى که کاروان امام حسین (ع) در مسیر خود به سوى کوفه به منزلگاه حاجز رسید، این نامه را به مردم کوفه نوشت :

به نام خداوند بخشنده و مهربان ...

نامه مسلم بن عقیل به من رسید و نوشته است شما با هماهنگى و راى نیک در راه یارى ما خاندان بوده و آماده مطالبه حق ما مى باشید. از خداوند مى خواهم که همه آینده مرا به خیر نموده و شما را موفق گرداند، خداوند بر همه شما ثواب و اجر بزرگ عنایت فرماید و من هم روز سه شنبه ، هشتم ذى حجه ، از مکه به سوى شما حرکت کرده ام ، جلوتر سفیر خودم را فرستادم ، با رسیدن نامه ی من به سرعت کارهاى خود را سر و سامان دهید و من به زودى وارد خواهم شد.
نامه را به قیس بن مسهر صیداوى داد و او را به سوى کوفه فرستاد.
قیس با شتاب به سوى کوفه حرکت نمود ولى در قادسیه حصین پسر نمیر - که آن سامان را تحت کنترل داشت - او را دستگیر کرد، خواست او را تفتیش کند قیس نامه امام حسین را پاره کرد و پراکنده نمود. حصین او را نزد ابن زیاد فرستاد. وقتى که قیس به نزد ابن زیاد وارد شد. ابن زیاد پرسید: تو کیستى ؟

قیس پاسخ داد:من یکى از شیعیان امیرمؤ منان على (ع) و فرزندان او هستم .
ابن زیاد: چرا نامه را پاره کردى ؟
قیس: تا ندانى که در نامه چه نوشته شده است .
ابن زیاد: نامه را چه کسى براى چه شخصى نوشته است ؟
قیس : نامه از امام حسین (ع) به جمعیتى از مردم کوفه بود که نام آنها را نمى دانم .
ابن زیاد خشمگین شد و گفت : هرگز از تو دست برنمى دارم مگر این که نام آنها را که نامه برایشان فرستاده شده بگویى ، یا بالاى منبر بروى و بر حسین و پدر و برادرش لعن بگویى و گرنه قطعه قطعه ات خواهم کرد.
قیس گفت : نامهاى آنان را نخواهم گفت. ولى براى لعن کردن حاضرم .
قیس بالاى منبر رفت ، پس از حمد و ثنا و درود بر خاندان پیامبر و لعن بر ابن زیاد و بنى امیه گفت : مردم کوفه ! من سفیر امام حسین  (ع) به سوى شما هستم ، کاروان امام حسین (ع) را در منزلگاه حاجز گذاشتم دعوت او را اجابت کنید!
ابن زیاد آنچنان غضبناک شد دستور داد قیس را بالاى دارالعماره برده و از همانجا به زمین انداختند و استخوانهاى بدنش خورد شد. اندکى رمق داشت یکى از دژخیمان ابن زیاد به نام عبدالملک پسر عمیر سرش را از بدن جدا کرد و بدین گونه قیس به شهادت رسید.

بحار: ج 44، ص 371. به نقل از داستانهای بحارالانوار – ج4