دعوای کودکان
دعوای کودکان
هنگام برخورد و
جنگ و دعوای کودکان به نکات زیر توجه داشته باشید:
1. اگر فرزند کوچک تر شما
موجب آزار و اذیت فرزند بزرگتر می شود، محل بازی آن ها را از یکدیگر جدا کنید.
2. سرزنش کردن فرزند کوچک تر در زمانی که مقصر است و فرزند بزرگتر را اذیت می
کند، سبب می شود که فرزند بزرگتر احساس کند شما قضاوتی عادلانه داشته اید. البته
ممکن است فرزند کوچکتر گیج و مبهوت شود اما نگران نخواهد شد.
3. هنگامی که
فرزند کوچک تر موجب اذیت و آزار فرزند بزرگتر می شود، شما با فرزند بزرگتر هم دردی
کنید و به او توضیح دهید که برادر یا خواهرش هنوز کودک است و او باید چیزهای زیادی
به فرزند کوچک تر بیاموزد. فرزند کوچک تر را نیز در آغوش گرفته و ببوسید تا از عشق
والدین محروم نشود.
4. فرزند بزرگتر را برای تمام روز از فرزند کوچک تر جدا
نکنید. اجازه دهید گاهی اوقات با هم بازی کنند و درگیری های جزئی آن ها را نادیده
بگیرید.
5. به فرزند بزرگتر خود مسئولیت واگذار کنید تا بتواند با بدخلقی های
فرزند کوچک تر برخوردی مسئولانه داشته باشد.
6. برای بررسی این که آیا تغییری
در رفتار فرزندتان به وجود آمده است یا نه، از آموزگاران او پرس و جو کنید. ممکن
است شما تلاش کنید تا از بروز مشاجره و دعوا در خانه جلوگیری به عمل آورید اما در
رفتار خشونت آمیز فرزندتان تغییری مشاهده نکنید. کودکان اغلب در خانه بیش از محیط
بیرون دعوا می کنند، بنابراین ممکن است رفتار پرخاشگرانه آن ها در محیط خارج از
خانه تغییر کرده باشد اما هنوز این تغییر در محیط منزل نمایان نشده باشد. از طریق
گفت و گو با معلمان می توانید از انجام این تغییرات آگاه شوید.
7. اگر فرزندتان
دریابد که شما بی طرف هستید و از حقوق وی دفاع می کنید، او نیز بخشندگی و تحمل خود
را افزایش می دهد و خشمگین نمی شود.
8. از فرزندان خود انتظار نداشته باشید که
همه وسایل خود را در اختیار دیگران قرار دهند.
9. شما نباید در تمام دعواهای
فرزندانتان دخالت کنید؛ اگر از داوری دست بردارید، فرزندان شما هم چگونگی حل مشکلات
خود را خواهند آموخت.
10. بعضی از کودکان برای برقراری ارتباط با والدین خود
ناگزیر می شوند دعوا کنند. به جای داوری و قضاوت در این نوع دعواها، با فرزندان خود
بازی کنید و با آن ها ارتباط برقرار سازید.
11. هرگز با فرزندان خود یکسان
برخوردن نکنید بلکه عادلانه رفتار کنید.
12. به خاطر داشته باشید که کودکان
دوست ندارند همیشه خواهر و برادرهای شان به آن ها کمک کنند. آن ها گاهی نیاز دارند
که تنها باشند و کسی مزاحم آن ها نشود.
13. برخورد های منصفانه، محبت آمیز و
محترمانه با کودکان، موجب تشویق و تقویت عواطف لطیف کودکان می شود و حس کمک به
یکدیگر را تقویت می کند.
14. از بگو مگو های میان کودکان نگران نشوید. آن ها با
تجربه کردن این مشاجرات در می یابند که چگونه باید با هم ارتباط برقرار کنند. این
تجربه، درس هایی گرانبها در مورد اعتماد و دوستی به آن ها خواهد آموخت.
15. با
کودکان به گونه ای برخورد کنید که دریابند به آنان اعتماد دارید. آن ها نیز تشویق
خواهند شد تا به جای آسیب رساندن به یکدیگر، برخوردی مسئولانه با یکدیگر داشته
باشند به نحوی که منافع متقابله از این اتحاد و همکاری نصیب آن ها شود.]
1[
پی نوشت :
1. سایت اندیشه
قم، توصیه های تربیتی.
