انرژی هسته ای تهدید یا فرصت ؟!!
انرژی هسته ای تهدید یا فرصت ؟!!
دولت و تیم مذاکره کننده به انرژی هسته ای که همه ی علم آن در کشور ما
بومی بوده و ارتقا و کسب آن همراه با سختی های بسیاری بوده نگاه تهدیدی
داشته و در حقیقت برای رفع تهدید تلاش کرده اند .
گروه تحلیلی صالحین؛ اگر
چه توافق نامه وین در خصوص موضوع هسته ای صورت پذیرفته و در حال حاضر در
مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی ایران در حال بررسی می باشد و اگر چه
تیم مذاکره کننده ی ایرانی زحمات بسیار زیادی رابرای رسیدن به توافق با
نگاه برطرف کردن تحریمها متحمل شدند تا آنجا که مقام معظم رهبری فرمودند،
این توافقنامه چه ردبشود و چه پذیرفته شود تلاش تیم هسته ای قابل تقدیر
است، لیکن با اتفاقات پس از توافقنامه در غرب ( شورای امنیت ، سخنان رئیس
جمهور آمریکا ، کنگره و ...) و در داخل ( سخنان رئیس جمهور ، سخنان عراقچی ،
تیتر روزنامه های زنجیره ای حامی دولت و ...) سوالی مطرح میشود و آن اینکه
اساسا موضوع هسته ای از منظر دولت و به تبع آن تیم مذاکره کننده ی ایرانی ،
ابتدای مذاکرات تا کنون برای کشور یک فرصت بوده یا تهدید؟
علت تبادر این پرسش به ذهن را میتوان در نکاتی دانست که به برخی از آنها در ذیل اشاره میشود:
- نگاه رئیس جمهور از ابتدا ، که گویا انرژی هسته ای را در تقابل
با نان مردم میدانستند و بارها گفتند که ما معتقدیم که هم باید سانتری
فیوژها بچرخد هم سفره ی مردم، در این منظر نان مردم به سانتری فیوژها بسته
است و شاید اگر اصلا انرژی هسته ای نبود نان مردم هم مشکلی نداشت ، لیکن
ناچاریم که دراین وضعیت فکری بکنیم !!! طبیعی است در این نگاه هر چه کمتر
کردن سایه این انرژی نان مردم را بیشتر میکند و مذاکرات بهترین ابزار برای
کاهش این انرژی است.
- فریادهای برخی از به اصطلاح روشنفکران حامی دولت و چاه ویل
خواندن انرژی هسته ای و عدم لزوم پیگیری داشتن فناوری آن و سکوت معنا دار
دولتی ها در برابر این سخنان
- ساده گرفتن دولت و تیم مذاکره کننده در تعلیقات و کاهش
فعالیتهای هسته ای ، تا آنجا که ذوق زدگی 5+1 به ویژه آمریکا در کلام
اوباما کاملا مشهود بوده و توضیحات آمریکایی ها برای هر مخالف توافقنامه ای
قانع کننده بوده است.
- اظهارات عجیب تیم هسته ای ایران به ویژه جناب صالحی مبنی بر
اینکه ایران امکان قابل توجهی از هسته ای نداشته و اصلا این توافقنامه
لطفی به ایران بوده است. آنچه در این بند تعجب برانگیز است این است که اگر
واقعا اینطور بوده چرا آمریکایی ها و بلکه همه غرب حاضر به مذاکره با ایران
شدند و از نتیجه ی حاصله تا این میزان شاد و مسرورند؟؟!!!
- توهینها ، تهدیدها و تحقیرهایی که نسبت به افرادی که نگران
نتایج احتمالا بد مذاکرات بودند تا آنجا که گاهی میزان و نوع آنها خارج از
عرف معقول و معمول خردورزان می شود.
کنار هم چیدن موارد فوق این نکته را واضح میکند که دولت و تیم مذاکره کننده
به انرژی هسته ای که همه ی علم آن در کشور ما بومی بوده و ارتقا و کسب آن
همراه با سختی های بسیاری بوده نگاه تهدیدی داشته و در حقیقت برای رفع
تهدید تلاش کرده اند .
این در حالی است که اگر سران کشورهای استکباری مانند آمریکا که نخوت و
خودخواهی آنها شهره همه ی جهان است حاضر به مذاکره شده و در خصوص رفع
تحریمها ولو با اما و اگر ها سخن گفتند علت آن در ابتدا کسب این علم و پس
از آن نتایج بدست آمده از پیشرفت در این حوزه در ایران بوده است . داشتن یک
تن اورانیم غنی سازی شده ی 5 درصد و 200 کیلو اورانیوم 20 درصد ، معنای
سرعت گرفتن ایران در بی نیازی کامل به صاحبان علم و سرمایه را نشان میداد و
غربی ها برای متوقف کردن این روند شاید بتوان گفت به صورت انتحاری اقدام
کردند، در این فضا بهره برداری از فرصتی اینگونه الزاماتی دارد از جمله ،
باور به اهمیت این علم ، اعتقاد به متخصصین داخلی ، استفاده از همه پتانسیل
داخلی در همه ی حوزه ها و بالاخره بی اعتمادی به غرب ، که متاسفانه بر
اساس آنچه در سطور فوق بیان شد برخی از این موارد در عملکرد دولت مشاهده
نشده است ، در هر صورت توافق وین درحوزه ی مذاکرات اولیه انجام گرفته و
انتظار میرود دولت لااقل از این مرحله به موضوع هسته ای و توانمندی های
کشور در این حوزه بعنوان یک فرصت طلایی نگاه کند و با رعایت الزامات مطروحه
، دشمنان را از نقشه های شومی که برای انقلاب اسلامی در ذهن دارند مایوس
نماید.
