«حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر»

امام صادق(ع) در مورد  قدرت توکل، فرمودند:

 تعجّب می‌کنم از کسى که می‌ترسد؛ چرا به گفته‌ى خداوند

 «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» پناه نمی‌برد؟![2] 

*************  

آیه 173/سوره مبارکه آل عمران : 

«الَّذینَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إیماناً

 وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ»؛

 مؤمنان کسانى هستند که (چون) مردم (منافق) به ایشان گفتند:

 بی‌‌شک مردم (کافر مکّه) بر ضد شما گرد آمده (و بسیج شده) اند،

 پس از آنان بترسید، (آنها به جاى ترس) بر ایمانشان بیافزود و گفتند: 

خداوند ما را کفایت می‌‌کند و او چه خوب نگهبان و یاورى است.

**************  

 آیه 40/ سوره مبارکه  انفال : 

«وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلاکُمْ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصیر»؛

 و اگر (باز هم) سرپیچى کرده و روى بگردانند، بدانید که خداوند، مولى و سرپرست شما است،

 چه خوش مولایى و چه نیکو یاورى است.

*****************

[2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 4، ص 392، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.