اهمیت ولایت فقیه در کلام مرحوم مظفر
وی عقیده خود را در باب ولایت فقیه چنین بیان می کند:
(وعقیدتنا فی المجتهد الجامع للشرایط نایب الامام، علیه السلام، فی حال
غیبة و هو الحاکم والرئیس المطلق له ما للامام فی الفصل فی القضایا و
الحکومة بین الناس والرادّ علیه، رادّ علی الامام والرّاد علی الامام رادّ
علی اللّه تعالی وهو علی حد الشرک باللّه کما جاء فی الحدیث عن صادق آل
البیت، علیه السلام، فلیس المجتهد الجامع للشرایط مرجعاً فی الفتیا فقط، بل
له الولایة العامة فیرجع الله فی الحکم والفصل والقضاء وذلک من مختصاته
لایجوز لاحدان یتولاها دونه الاّ باذنه کما لاتجوز اقامة الحدود والتعزیرات
الا بامره و حکمه و یرجع الیه ایضا فی الاموال التی هی من حقوق الامام،
علیه السلام، ومختصاته وهذه المنزله او الریاسة العامة اعطاها الامام، علیه
السلام، للمجتهد الجامع الشرایط لیکون نائبا عنه فی حال الغیبة ولذلک یسمی
نایب الامام.) [۱۴۲]
ما بر این باوریم مجتهد جامع شرایط، نایب امام در زمان غیبت و حاکم و رئیس
مطلق است.
برای اوست در زمینه قضاوت بین مردم، همان اختیار که برای امام
علیه‌السلام است.
و در حدیث از امام صادق علیه‌السلام آمده است:کسی که حکم او را نپذیرد حکم امام و در واقع حکم خدا را نپذیرفته است.
مجتهد جامع شرایط، تنها مرجع در فتوا نیست، بلکه برای او ولایت عامه است….
اقامه حدود و تعزیرات جایز نیست مگر به فرمان او. رسیدگی و دخالت در اموال
امام علیه‌السلام نیز از ویژگیهای فقیه جامع شرایط است و این جایگاه و این
ریاست عامه‌ای که او از آن برخوردار است، از جانب امام به او بخشیده شده
است و به همین دلیل به او نایب امام علیه‌السلام می گویند.
عقاید الامامیه، محمد رضا مظفر، ،ج1،ص۱۸-۱۹.
آدرس کتاب
lib.eshia.ir/15205/1
