ظهور در کلام امام حسین (ع)
فى بَیانِ ما یَحدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الامامِ الحُجَّةِ علیهالسلام :
وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَکَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الارضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ
مِمّا یَزیدُ اللّهُفیها مِنَ الثَّمَرَةِ
وَ لَتُوکَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیفِ فِى الشِّتاءِ
وَ ذلِکَ قَولُهُ تعالى:
«وَ لَو اَنَّ اَهلَ القُرى آمَنوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم
بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الارضِ وَلکِن کَذَّبُوا»؛
در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیهالسلام رخ مى دهد :
برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى ریزد، تا آنجا که درخت از میوه فراوانى که
خداوند در آن مى افزاید، مى شکند.
(مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى خورند
و این معناى سخن خداوند است که:
(و اگر مردمِ آبادى ها ایمان مى آوردند و تقوا پیشه مى کردند،
برکتهایى از آسمان و زمین به روى آنان مى گشودیم، لیکن تکذیب کردند)
الخرائج و الجرائح ج2 ،ص849