صهیونیسم چیست ؟
ریشه ی کلمه صهیون در عبری از صَهُوِه است . صهوه به بر آمدگی پشت کمر اسب گفته می شود و چون کوهی که در جنوب غربی قدس واقع شده است به صهوه شباهت دارد این کوه را صهیون نامیدند . با ارتفاع تقریبی 900 متر .
بنا بر روایات ، حضرت داوود (ع) در دامنه آن سکنی داشته و آرامگاه او و حضرت سلیمان و گروهی دیگر از انبیای بنی اسرائیل ، بر بالای آن واقع شده است و لذا برای یهودیان ، قداست و ارزش و اعتبار ویژه ای دارد .
خدای یهود در تورات فصل اشعیا این سرزمین را به یهودیان وعده داده است . که یهودیان معتقدند فردی پیامبر گونه به نام ماشیح ( لغتی عبری به نام موعود) با نیروهای فراوان از این کوه ظهور می کند و یهودیان را بر جهان مسلط می کند ، جنگها پایان یافته و صلح جهان را در بر می گیرد.
آرماگدون یعنی چه ؟
در اصل این واژه نام منطقه ای است در ۲۰ مایلی جنوب شرقی
بندر حیفا در شمال فلسطین اشغالی واقع شده و در طول تاریخ ، شهری استراتژیک
بوده است.در عهد قدیم کتاب مقدس نیز چندین بار به نبردهای رخ داده در این
محل اشاره شده است.
از سوی دیگر این کلمه در واژه نامه های آمریکایی مانند فرهنگ وِبستِر به معنی نبرد نهایی حق و باطل در آخرالزمان است .
همچنین
بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات یوحنا در عهد جدید آمده است ، جنگی
عظیم در این منطقه رخ می دهد و سپاهیان مسیح در مقابل سپاهیان ضد مسیح
(Anti Christ) می جنگند و سرنوشت نهایی آدمی بر روی کرۀ زمین به این نبرد
بستگی دارد.
لبخندبزن
لبخندبزن: وقتی با خانواده ات دور هم جمع شده اید..
خیلی ها هستند آرزوی داشتن خانواده را دارند…!
لبخند بزن: وقتی داری سرکارت میروی..
خیلی ها هستند دربدر بدنبال کار وشغل هستند.
لبخندبزن: چون تو صحیح و سالم هستی..
خیلی ها هستند دارند بخاطر بازگشت سلامتی شان میلیونها خرج میکنند.
حسین شریعتمداری در یادداشت امروز کیهان و در تحلیل نامه روحانی به رهبر انقلاب نوشت: بعد از اعلام «الزامات ۹گانه رهبرمعظم انقلاب در اجرای برجام» که طی نامهای به رئیسجمهور محترم کشورمان ابلاغ شده بود، انتظار آن بود - و بایستهتر هم به نظر میرسید- که ماجرا تمام شده تلقی شود و همگان چشم به راه اجرای برجام با تکیه بر «باید»ها و «نباید»های اعلام شده باشند.
نگاهی به زندگانی حضرت امام سجاد(ع)
اسم مبارک آن بزرگوار علی است و مشهورترین القاب آن حضرت زین العابدین و سجّاد است و مشهورترین کنیة او ابامحمد وابوالحسن است. مدّت عمر آن بزرگوار مثل پدر بزرگوارش پنجاه و هفت سال است زیرا پانزدهم جمادی الاول سال سی و هشت از هجرت به دنیا آمد. تولد آن بزرگوار دو سال قبل از شهادت امیرالمؤمنین (ع) است و تقریباً بیست و سه سال به پدر بزرگوار زندگی کرد. پس مدت امامت آن بزرگوار سی و چهار سال است.
حضرت سجّاد (ع) پدری چون حسین دارد و مادرش دختر یزدگرد پادشاه ایران است که دست عنایت حق بطور خارق العاده این دختر را به امام حسین می رساند. شرافت این زن آن است که مادر نه نفر از ائمة طاهرین می شود و چنانچه حسین (ع) اب الائمه است. این زن نیز ام الائمه است. و اما از نظر فضایل انسانی: امام سجّاد (ع) گرچه با اهل بیت علیهم السلام وجه اشتراک در همة فضایل دارند و هیچ فرقی میان آنان از نظر صفات و فضایل انسانی نیست، اما از نظر گفتار و کردار شباهت تامّی به جدشان امیرالمؤمنین علیه السلام دارد.
میگویند: امام خامنه ای کی به اجتهاد رسیدهاند؟!
و اجازهی اجتهاد را از چه کسی گرفتهاند؟!
شایع میکنند که چگونه پس از رحلت امام (ره) ایشان یک دفعه مجتهد شدند و ...؟
این شبهه، جدید نیست. از همان روز اولی که ایشان به عنوان «ولی امر مسلمین» از سوی مجلس خبرگان رهبری انتخاب شدند، این شبهه مطرح شد. منتهی تاکتیک دشمن و سیاستگذاران «جنگ نرم» همیشه این گونه بوده است که ضمن تولید شایعات جدید، شایعات و حتی دروغ ها و تهمتهای قدیمی را نیز به رغم معلوم و مبرهن شدن پاسخها مجدداً و مکرر و مستمر مطرح میکنند.
چرا که دشمنان اسلام و انقلاب بر این باورند که اولاً هیچ گاه نباید به پاسخ توجه نمود و همیشه باید حرف تکرار شود تا القا گردد که پاسخ مطلوب و قانع کننده نبوده است و
ثانیاً در نظر میگیرند که در هر چهار تا پنج سالی نسل تغییر می کند و طبعاً نسل جدید از شبهات و پاسخ آنها و نیز تاریخچهی طرح شبهه و اهداف آن خبر ندارند، پس بهتر است با این شیوه این شبهه نسل به نسل منتقل گردد و بدینوسیله هم اذهان نسلهای جدید مشوش گردد و هم شبههی تولید شده هم چنان جریان داشته باشد.
اجتهاد امام خامنه ای را چه کسانی و در چه تاریخی تأیید کردند؟
لازم توجه داشته باشیم که اصولاً مرجعیت دارای معیارها و شرایط علمی و
عملی متعدد میباشد که تعداد اندکی از میان مجتهدین و علمای هر عصر به این درجه
نائل می شوند و در میان این مراجع هم گاهی فقط یک نفر به عنوان مرجع کل و ریاست عامه
شیعیان مطرح میشود.
مهم ترین شرایط و معیارهای مرجعیت عبارتند از:
فقاهت، عدالت، دیانت (تقوی)،
اعلمیت، شجاعت،زمان شناس، رسوخ در علم وکثرت تحقیقات و تألیفات، مدیریت امور مسلمین ، فتوی دادن و تقلید برخی مقلدان و... .
نکته قابل ملاحظه در این شرایط این است که مسأله مرجعیت امری نیست که یک شبه و یا
با معرفی و تبلیغات بتوان آن را به کسی اعطاء کرد، زیرا علاوه بر داشتن شرایط علمی
و عملی مطروحه ، احراز این شرایط و به تعبیری شهرت یافتن در کسب این شرایط در میان
بزرگان و مجتهدان حوزه و عموم مردم، نیز مورد توجه است.این مطلب نیز امری نیست که
به صورت آنی ایجاد شود، بلکه تدریجی است و پس از سالها مجاهدت علمی و عملی بشاید حاصل شود و سپس مورد پذیرش سایر مجتهدان و مجامع علمی حوزه های علمیه قرار گیرد
.
امام خامنه ای یک فقیه و مجتهد عادل است و این گونه نیست که فقاهت و اجتهاد را در زمان تصدی مقام رهبری یا ریاست جمهوری بدست نیاورده باشند بلکه قبل از انقلاب آن را کسب نموده بودند.
برای تبیین این موضوع اجمالاً به سابقه تحصیلات و تدریسات معظم له اشاره می شود.
متن نامه آقای روحانی محضر امام خامنه ای ولی امر مسلمین جهان
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنهای (مد ظله العالی)
با سلام و تحیات وافره
احتراماً،
نامه تاریخی 29/7/1394 حضرتعالی در تأیید مصوبه جلسه 634 شورای عالی امنیت
ملی، موجب خشنودی ملت بزرگ ایران و دلگرمی خادمان مردم در دولت گردید.
خداوند بزرگ را شاکرم که به فضل و عنایت او در آستانه ایام شهادت اسوه
مقاومت، حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) و فرزندان و یاران باوفایش،
صفحهای مهم از تاریخ انقلاب اسلامی ایران ورق خورد و ملت دلاور و سرفراز
ایران با رهبری هوشمندانه حضرتعالی از یکی از خطیرترین گردنههای
صعبالعبور، با افتخار و سربلندی، و با دستی پر از تأمین حقوق و منافع خود
در برنامه هستهای، عبور کرد!
مهر تأیید جنابعالی بر ثمرۀ تلاش دولت
و دستاندرکاران مذاکره، در کنار الزاماتی که مقرر فرمودهاید و نیز اصولی
که در طول مذاکرات دشوار و افتخارآفرین، مورد تأکید حضرتعالی بود و همواره
مورد توجه ویژه اینجانب و گروه مذاکرهکننده بوده و خواهد بود، آغازگر
فصلی نوین در حرکت رو به تعالی جمهوری اسلامی ایران است.
نصایح امام حسین(ع) به لشکریان عمرسعد در روز عاشورا
آیا امام حسین(ع) در روز عاشورا هم در پی نصیحت دشمنان بود؟
امام حسین(ع) در صبح روز عاشورا پس از حمد و ثناى الهى فرمود:
«عِبادَاللّهِ! اِتَّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا مِنَ الدُّنْیا عَلى حَذَر، فَإِنَّ الدُّنْیا لَوْ بَقِیَتْ لَحَد أَوْ بَقِىَ عَلَیْها أَحَدٌ، کانَتِ اَنْبِیاءُ أَحَقُّ بِالْبَقاءِ، وَ أَوْلى بِالرِّضى، وَ أَرْضى بِالْقَضاءِ، غَیْرُ أَنَّ اللّهَ تَعالى خَلَقَ الدُّنْیا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أَهْلَها لِلْفَناءِ، فَجَدیدُها بال، وَ نَعیمُها مُضْمَحِلٌّ، وَ سُرُورُها مُکْفَهِرٌّ، وَ الْمَنْزِلُ بُلْغَةٌ وَ الدّارُ قُلْعَةٌ، فَتَزَوَّدُوا، فَإِنَّ خَیْرَ الزّادِ التَّقْوى، فَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».
(اى بندگان خدا! تقواى الهى پیشه کنید و از دنیا دورى نمایید، اگر دنیا براى کسى مى ماند و یا کسى در آن مى ماند، پیامبران به بقا شایسته تر بودند [چرا که آنان] به جلب رضایت، سزاوارتر و به قضاى الهى خشنودتر بودند و حال آنکه خداوند دنیا را براى آزمایش و امتحان و اهل آن را براى فنا و زوال آفریده است. تازه هاى آن کهنه مى شود و نعمت هایش نابود مى گردد و شادمانى آن آمیخته با غم است. [چرا که] دنیا منزلى است ناپایدار و خانه اى است که به ناچار باید از آن رخت بر بست. پس توشه راه بردارید و بهترین ره توشه، تقواست، تقواى الهى پیشه کنید تا رستگار شوید).(1)
دلایل بارز رخداد واقعه و حادثه کربلا
1-باورهای سطحی، ساده لوحی و فقدان بصیرت دینی و ولایی
2-استفاده ابزاری در دعوت از ائمه اطهار(ع) به کوفه
3-منافع جویی و رفاه طلبی
4-اعتماد به خواص بی بصیرت و غیر قابل اعتماد
5-عدم لحظه شناسی
6-ولایت گریزی و ولایت ستیزی
7-اعتماد به دشمن و دشمن نوازی
اثبات امامت و ولایت آقا امیر المومنین امام علی (ع)
چرا باید از مذهب تحقیق کنیم؟
بشارت خداوند به بندگانی که بهترین راه را انتخاب می کنند
لزوم تحقیق در مذهب، در روایات:
أدله شیعه بر فرقه ناجیه بودن خود
خلافت حضرت علی (ع) از کتب اهل سنت
ولایة علی بن أبی طالب در قرآن
ولایت علی بن ابی طالب درسنت
ادله اهل سنت بر خلافت ابوبکر
خلافت عمر بن خطاب
شورای 6 نفره خلافت عثمان توسط مردم انتخاب شدند یا توسط شخص عمر
مقدمه:
به دنبال برنامه های جذاب حضرت آیت الله قزوینی در شبکه ولایت در باره امامت، بینندگان عزیز این شبکه درخواست کردند که این مطالب به صورت خلاصه شده در سایت قرار گیرد تا آنان بتواند به راحتی از این مطالب در مناظرات و مباحثات با مخالفان استفاده کنند.
بدین منظور بر آن شدیم که مقاله ذیل تقدیم شیعیان و دوست داران اهل بیت عصمت و طهارت شود.
در این مقاله مختصر به چند مطلب اساسی پرداخته می شود:
علل و عوامل دخیل درشهادت امام حسین (ع)
حضرت امام حسین(ع) در دهم محرم (عاشورا) سال 61هجری در کربلا در سن 57 سالگی به شهادت رسید، علّت شهادتش این بود، که وقتی معاویه در شام فوت کرد، پسرش یزید که جوانی فاسد و شارب الخمر و قمار باز بود، به نام خلیفه و جانشین پیامبراکرم (ص) بر تخت پادشاهی نشست. چون امام حسین (ع) با این فاجعه مخالف بود ، با یزید بیعت نکرد و مجبور شد، از مدینه به سوی مکّه هجرت نماید. جاسوسان یزید در صدد ترور امام حسین (ع) در مکه در کنار حرم امن الهی برآمدند و ازسوی دیگر مردم کوفه طی دعوت نامه های بسیار فراوان امام حسین (ع)را جهت رهبری و امامت و ولایت خواستار شدند لذا آن حضرت درنهم ذی الحجة سال 60 هجری به سوی کوفه حرکت کرد و در دوم محرم سال 61 به نزدیکی کوفه در مکانی به نام کربلا فرود آمد. در آن جا در محاصره نیرو های اعزامی یزید از کوفه و از نقاط دیگر قرار گرفت و در 10محرم همان سال مرگ سرخ را بر ذلت و بیعت با فاسدی چون یزید برگزیدند و تسلیم خواسته های آن ملعون فرومایه نشدند و فرمودند :
چرا امام حسین(ع) در آغاز قیام عاشورا ، از مدینه به مکّه رفتند؟
با فرا رسیدن ایام عزا سوگواری آقا امام حسین و یاران با وفایش (سلام الله علیهم اجمعین) و همچنین فعالیت های ناجوانمردانه ی سخت دشمنان اهل بیت (ع) برای شبهه افکنی و کم اثر جلوه دادن قیام عاشورا ، برآن شدیم تا به تعدادی از سؤالات و شبهات مختلف در سلسله پرسش هایی عاشورایی پاسخ دهیم .
یکی از مواردی که در تاریخ شیعه بسیار اهمیت دارد، بحث حرکت امام حسین (ع) از مدینه به سمت مکه و سپس حرکت از مکه به سمت کوفه است.
قیام امام حسین (ع) نقطه عطفی در تاریخ شیعه و اسلام است. زیرا قیام و نهضت الهی امام حسین (ع) موجب حفظ اسلام واقعی از انحرافات ایجاد شده در ایام بعد از رسول خدا (ص) می باشد.
نامه رهبر انقلاب به رئیسجمهور درباره الزامات اجرای برجام1394/07/29
امام خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در نامهای به آقای روحانی رئیسجمهور و رئیس شورایعالی امنیت ملی، با اشاره به بررسیهای دقیق و مسئولانهی برجام در مجلس شورای اسلامی و شورایعالی امنیت ملی و عبور این موافقتنامه از مجاری قانونی، دستورات مهمی را در خصوص رعایت و حفظ منافع ملی و مصالح عالیهی کشور صادر و با برشمردن تأکیدات و الزامات ۹ گانه در اجرای برجام، مصوبهی جلسهی ۶۳۴ مورخ ۹۴/۵/۱۹ شورای عالی امنیت ملی را با رعایت این موارد و الزامات تأیید کردند.
متن نامهی رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است.
علل تشکیل سقیفه بعد از رحلت پیامبر(ص) با وجود تصریح پیامبر (ص) به ولایت و امامت علی (ع)
بدیهی است که با وجود بیست و سه سال مجاهدت وحرکت عظیم و تمدن ساز پیامبر (ص) متأسفانه باید اذعان داشت که ریشههای جاهلیت، شرک و اشرافیت قریش و باندهای سیاسی - اقتصادی فاسد گذشته همچنان حیات داشتند و هنوز نمرده بودند .
این عناصر منحط فرصت طلب و مرتجع، در ساختارهای جدید یا حل و هضم نشدند و یا اینکه فریبکارانه و ریاکارانه خود را جزء گروندگان و مؤمنین به اسلام جا میزدند. این حرکتهای منافقانه و ریا محور؛ همواره مایه نگرانی پیامبر(ص) بود و با ارتحال آن رهبر الهی، همان ریشهها و حرکتها دوباره سر برآورد و انقلاب و حرکت انسانساز و معنوی نبوی را متوقف و منحرف ساخت.
[چند نمونه از مخالفت های صحابه با پیامبر اکرم (ص) در زمان حیات آن حضرت
اظهار مخالفت و سرپیچی صحابه از فرمان پیامبر(ص) به غیراز ولایت امیر المؤمنین علی علیه السلام ،- که بعداز رحلت رسول خدا (ص) اتفاق افتاد - در زمان خود آن حضرت به کررات اتفاق افتاده بود واز مسلمات وحقایق تاریخی است که ما فقط به ذکرچند نمونه از آن بسنده می کنیم:
مخالفت عمر با پیامبر(ص) در حجة الوداع
در سنه دهم از هجرت در حجة الوداع که رسول خدا بر فراز کوه مروه از طرف وحى آسمانى الهى توسط جبرائیل، امر کردند کسانى که با خود قربانى (هدى از قبیل شتر) نیاوردهاند باید نیتحج را تبدیل به عمره کنند، و از احرام بیرون آیند، از جمله اشخاصى که شدیدا با این موضوع مخالفت کرد، عمر بودچون سخن او و همدستانش به گوش رسول خدا رسید، آثار غصب چنان در چهرهاش پدیدار شد، که آمد در میان مردم خطبه خواند و فرمود:
آیا مذاکره و تعامل، درس عاشورای حسینی است؟
کربلا نه جای مذاکره بود نه امان نامه
تاکنون در تاریخ بشریت و حتی در میان اهل سنت، سابقه نداشته است که کربلا را به مذاکره، ربط بدهند. باید مدافعین این نظر، پاسخ دهند که تاکنون کدام شخص برای مذاکره امام حسین(ع) در کربلا، اشک ریخته است؟
برکدامین مصیبت باید گریست؟ بر توطئه سقیفه؟! یا شورای ساختگی خلیفه؟ بر نفوذ کعب الاحبار، ابوهریره یهودی، تیم الدار و سرجون مسیحی؟ یا برحاکمیت سرشاخه حزب طلقاء معاویة بن ابی سفیان؟ بر حاکمیت اشراری چون یزید و عبیدالله؟ بر بی بصیرتی عبدالله بن زبیر؟ بر تجمل گرایی و عافیت طلبی مردم مدینه و مکه؟ یا بر نادانی و ناداری مردم کوفه؟ بر یزیدی شدن شریح قاضی و عمر بن سعد؟ و یا حسینی شدن وهب مسیحی، زهیر عثمانی و حر یزیدی؟ بر موضع گیری دیر هنگام عبدالله بن حنظله و سلیمان بن صرد خزاعی؟ یا وقت شناسی عبدالله بن عفیف و سفیر روحی؟ بر لشگر کشی عبیدالله بن زیاد؟ و مثله شدن بدن سیدالشهدا؟ و یا بر اسارت آل الله؟ و یا بر پیوند مذاکره و کربلا؟ بر کدامین مصیبت باید گریست؟
آیا کربلا و عاشورای امام حسین(ع)، درس تعامل و مذاکره بود؟
نقش خواص در پیدایش واقعه ی عاشورا
این گفتار به بررسی نقش خواص در ایجاد ،کنترل و هدایت جریان های سیاسی و اجتماعی از زمان رحلت پیامبر اکرم (ص) تا زمان شهادت امام حسین (ع) خواهد پرداخت.
مراد از خواص در این مقاله اصحاب مشهور و معروف پیامبر اکرم (ص)، علما و اندیشمندان، کارگزاران و زمامداران، محدثان و مفسران و نیز کارگزاران امر حج است.
بررسی جریان ها پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) نشانگراین حقیقت است که در همه ی جریان ها نقش آفرینی عمده و اساسی از سوی خواص صورت گرفته است.
آگاه باشید به خدا سوگند ابو بکر، جامه خلافت را بر تن کرد، در حالى که مى دانست جایگاه من نسبت به حکومت اسلامى، چون محور آسیاب است به آسیاب که دور آن حرکت مىکند.
او مىددانست که سیل علوم از دامن کوهسار من جارى است، و مرغان دور پرواز اندیشه ها به بلنداى ارزش من نتوانند پرواز کرد.
پس من رداى خلافت رها کرده و دامن جمع نموده از آن کناره گیرى کردم و در این اندیشه بودم که آیا با دست تنها براى گرفتن حق خود به پاخیزم یا در این محیط خفقانزا و تاریکى که به وجود آوردند، صبر پیشه سازم که پیران را فرسوده، جوانان را پیر، و مردان با ایمان را تا قیامت و ملاقات پروردگار اندوهگین نگه مىدارد پس از ارزیابى درست، صبر و بردبارى را خردمندانه تر دیدم.
پس صبر کردم در حالى که گویا خار در چشم و استخوان در گلوى من مانده بود. و با دیدگان خود مى نگریستم که میراث مرا به غارت مى برند.
دلایل و عوامل رخداد واقعه عاشورا
شهادت حضرت سیدالشهدا
اباعبدالله الحسین (ع) را می توان معلول علّت نامه ای دانست که اجزای این علت به صورت
حلقه هایی پیوسته به هم ، به یکدیگر مربوط هستند و غفلت از نقش خواص یعنی عالمان، حاکمان،
محدثان و امیران حج بیانگر نا آشنایی با فرازهای مهم و تعیین کننده ی تاریخ است.
البته بحث علت تامّه و معلول، یک بحث فلسفی است؛ اما دخالت دادن آن در مباحث اجتماعی و سیاسی، عمل ناروایی نیست، زیرا نمی توان تاریخ و حوادث تاریخی را پدیده ای مستثنا از قوانین علّی و معلولی دانست. با این بیان حلقه های این علت را می توان این گونه تبیین کرد:
حلقه ی اول:
حوادث پس از شهادت جنا ب مسلم بن عقیل
قاتل مسلم پس از آن جنایت، پایین آمد و پیش ابن زیاد رفت. ابن زیاد
پرسید: وقتى که مسلم را از پله هاى قصر، به بالا
مى بردید چه عکس العملى داشت و چه مىگفت؟
گفت: خدا را مرتب، تسبیح مى گفت و از او مغفرت و بخشش مى طلبید....
وقتى پیکر مطهر آن شهید را از فراز دارالاماره به پایین و به میان
مردم انداختند، دستور داده شد تا بر آن بدن، طناب بسته و سرطناب را بکشند. و.... چنان کردند، تا آن که بدن بى سر را برده و به دار کشیدند.
پس از شهادت مسلم، به سراغ «هانى» رفتند.
هانى در زندان بود. دست هایش را از پشت بسته بودند که براى کشتن
آوردند. هانى هنگام آمدن، هواداران خود از قبیله مذحج را به یارى مى طلبید، ولى
کسى او را یارى نکرد. با قدرت،دست خود را کشید و از بند،بیرون آورد و در پى سلاح
و ابزارى مى گشت که به دست گرفته و بر آنان حمله کند،که ماموران دوباره گرفتند و
دستانش را محکم از عقب بستند و با دو ضربت، سر این انسان والا و حامى بزرگ مسلم را
از بدن،جدا کردند.
هانى، در زیر ضربات جلاد مىگفت: «بازگشت به سوى خداست. خدایا مرا به
سوى رحمت و رضوان خویش ببر